De eenzaamheid

Denk niet, lieve speelgenoten!
Dat de tijd mij heeft verdroten,
Toen ik gistren zat alleen.
Die vermaak heeft in het lezen,
Hoeft geen eenzaamheid te vrezen.
Maar is altoos wel tevreên.

Vader zegt, dat brave mensen
Dikwijls naar die uurtjes wensen;
Dikwijls naar hun kamer gaan,
Om in oude en nieuwe boeken
Wijze lessen op te zoeken:
En dat staat mij wonder aan.

‘k Wou zo graag verstandig wezen,
En ik worde ook graag geprezen,
‘k Zeg: zo als het bij mij leidt;
Dient er dan, om veel te weten,
Menig uurtje nog gelezen,
Welkom! welkom! eenzaamheid!

Hieronymus van Alphen
Uit: Kleine gedigten voor kinderen (1778)