Het werk van Beitske Bouwman kende ik nog niet, terwijl ze toch al drie succesvolle romans op haar naam heeft staan. Via de onlangs verschenen novelle Daan en Olivia (2015) maakte ik kennis met de schrijfster.

Het boekje (zo’n 120 pagina’s lang) opent met de fascinerende vraag: ‘Als er geen haat was, zouden we dan wel weten dat liefde het hoogste doel is?’ Deze quote van de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross bleef tijdens het lezen in mijn hoofd hangen.

Het korte verhaal is mooi en tegelijkertijd tragisch. Op het moment dat de liefdesrelatie tussen Daan en Olivia definitief verbroken wordt, komen ze er beiden achter – onafhankelijk van elkaar – dat er nog wel degelijk sprake is van liefde. Allebei zijn ze na de heftige breuk in gedachten constant bij de ander.

We volgen de twee de eerste uren nadat ze uit elkaar zijn gegaan. Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofdstukjes, waarbij het perspectief telkens wisselt tussen de twee ex-geliefden. Als lezer zit je voortdurend in het hoofd van de één of van de ander. Zo vraag je je samen met Olivia af waar het is misgegaan.

Wanneer is de bevreemding ingetreden? Op die dag dat ze zwijgend door het bos wandelden? Toen het blad uit de bomen dwarrelde en de wind guur om hen heen blies? […] Of die keer dat hij een scheet liet zonder zich te excuseren? Of toen ze vergat de deur dicht te doen terwijl ze aan het plassen was? Wanneer, o wanneer zette de kentering in? Of gebeurde het al op de eerste dag, toe ze elkaar voor het eerst zagen, wat toen al het begin van het einde ingezet? (p. 39)

Ook Daan is erg emotioneel over de breuk, hoe beheerst en gecontroleerd hij ook van Olivia wegging. Al rijdend naar het noorden, de zee, probeert Daan de gebeurtenissen te overdenken. Hij ziet in dat hij gevlucht is in conventies. Toch besluit hij om terug te keren naar huis: hij wil Olivia nog één keer zien. Maar hij zal haar in een staat aantreffen, die hij niet voor mogelijk had gehouden…

Bouwmans proza is afgewogen en gevoelig. Deze novelle laat je even stilstaan bij je eigen gevoelsleven. Misschien herken je je wel in de relatie tussen Daan en Olivia. Al lezend vraag je je af: hoe zou ik reageren in zo’n situatie?

Luister hieronder naar het lied van Daan en Olivia gezongen en gecomponeerd door Hildegard Mandos met tekstfragmenten uit het verhaal. Het geeft goed de sfeer van Daan en Olivia weer: een fijngevoelige tekst die je tot reflectie aanzet.