Tot voor kort was schrijfster Corine Kisling (1954) voor mij onbekend. Het is dan ook acht jaar geleden dat ze een boek publiceerde (wel schreef ze samen met haar echtgenoot onder hun duonaam Kisling & Verhuyck). Bovendien behoorden haar boeken tot een genre dat mij niet trekt: thrillerachtige romans. Ook in haar laatste werk, Het badhuis, zit een hoop spanning. En toch kon dit boek mij bekoren, want het is een mooie, onderhuidse spanning. Geen bangmakerij an sich.

In Het badhuis speelt Marie Truyens de hoofdrol. Een norse, oudere dame van in de tachtig. Ze woont boven een in onbruik geraakt badhuis en houdt haar omgeving op afstand. Op een dag glijdt ze uit in de badkuip. Het lukt haar niet om op eigen kracht op te staan. Ze roept om hulp, maar niemand hoort haar. Urenlang wacht ze, en ze verliest haar grip op de tijd. Onderwijl denkt ze met spijt terug aan haar voorbije leven.

‘Ze ligt een poosje stil te huilen omdat er iets verschrikkelijks mis is met de tijd, en ze niet begrijpt wat. Haar tranen glijden geluidloos in het afkoelende water.’

Herinneringen aan haar periode als huishoudster in de plaatselijke pastorie komen naar boven, en hoe de kerk geleidelijk haar functie verloor. Met gevoel voor melancholie beschrijft Kisling de veelal herkenbare veranderingen in het landelijke dorpje. De plaatselijke middenstand is verdwenen, de mensen leven veel meer op zichzelf. Vroeger was Marie vroom, maar nu ze zo hulpeloos in bad ligt weet ze niet of ze gelooft in haar gebed tot God. Soms vraagt Marie zich af of God misschien – net als het badhuis zelf – een gebouw is dat zijn functie is kwijtgeraakt en voor andere doeleinden wordt gebruikt…

De schrijfster bouwt steeds meer spanning op. Want wat voor drama’s speelden zich af in het leven van Marie en waarom heeft ze zo’n last van wroeging? Waarom trouwde ze nooit met Emery, en wat gebeurde er met Rosa? De oude Marie heeft ‘spijt van alles wat ze heeft moeten missen in haar leven en wat ze had kunnen hebben. Als die trots er niet was geweest. Dat schuldgevoel. Die hadden alle ruimte in haar hart opgeëist en geen plekje meer overgelaten voor iets anders.’ 

Terwijl je door middel van flashbacks steeds meer komt te weten over het leven van Marie, blijft de belangrijkste vraag: wordt ze op tijd bevrijd uit haar benarde positie? Het badhuis is een beklemmend verhaal over de teloorgang van een vrouw en haar godsdienstige vertrouwen. Daarnaast gaat het boek over de onontkoombaarheid van verval. ‘Marie’s geloof is versleten en onwillig geworden, tegelijk met haar lijf.’ Een spannend boek over noodlottige gebeurtenissen.

Op de website van uitgeverij De Arbeiderspers kun je de eerste pagina’s van Het badhuis lezen en meedoen aan een winactie!