‘In het verborgene van elke linkshandige groeit een eigenwijs wezen wiens wereld zich gedraagt naar zelfgemaakte wetten’, zo eindigt ‘Zondag’, het eerste deel van Christiaan Weijts roman De linkshandigen (2014). Er is dan al een hoop gebeurd: Simon Sinkelberg (bij het grote publiek bekend als cartoonist Zink) heeft plotseling besloten dat hij niet langer voor zijn krant zal tekenen. Het heeft allemaal te maken met de spotprenten over een groot telecombedrijf die de hoofdredacteur niet wil plaatsen. Met loeiende motor rijdt Simon weg van de redactie. Niet veel later, op de snelweg, pikt hij een lifter op. De vrouw draagt een zwarte hoed en heeft een witte cellokoffer bij zich. Katharina heet ze; ze wil naar Antwerpen voor een optreden.

Wanneer Simon een tussenstop bij de grote concurrent maakt, krijgt het verhaal een andere wending. Katerina’s relaas blijkt aan alle kanten te rammelen en zelf krijgt Simon een mysterieus telefoonbericht. Wat zit er eigenlijk in die cellokoffer die Katherina zo angtvallig bij zich houdt? En wat betekent het dat ze allebei ‘de sinistere gave van linkshandigheid’ bezitten?

Christiaan Weijts – zelf linkshandig – heeft met De linkshandigen een roman geschreven die goed in elkaar steekt. Halverwege het boek kon ik maar moeilijk stoppen met lezen: je wilt weten hoe het afloopt! Spannend dus, maar tegelijkertijd is De linkshandigen ook opiniërend: actuele thema’s als werkdruk en privacy komen aan de orde.

De dagen na die hectische zondag – we volgen Simon en Katharina tot en met woensdag, ze zijn dan een eind zuidwaarts gereisd – komen we steeds meer te weten over het verleden van beide personages. Vooral Simons verhaal is interessant, te meer daar zijn verleden hem inhaalt. Hoe beïnvloedde de carrière van zijn zus Emma zijn leven als tekenaar? Welk incident zorgde ervoor dat hij een linkshandige tekenaar werd? Hoe kwam Simon vanuit de Britse hoofdstad in Nederland terecht? Ik ga het niet verklappen, dat moet je zelf maar lezen. Rest nog de vraag: is het een vloek of een zegen om tot de minderheid van linkshandigen te behoren? Is het inderdaad een sinistere gave? Zijn linkshandigen creatiever, maar leven ze minder lang dan rechtshandigen? De linkshandigen is een meeslepend en onderhoudend boek waar veel vaart in zit.

In VPRO’s ‘Nooit meer slapen’ sprak Maarten Westerveen Christiaan Weijts over zijn nieuwe roman. Je kunt hieronder het fragment terugluisteren.