Tags: Özcan Akyol

Tien boektrailers

Boektrailers zijn een betrekkelijk nieuw fenomeen. Een boektrailer is een kort filmpje waarin een nieuw boek wordt aangekondigd, een soort reclame dus. De meeste boektrailers proberen vooral de sfeer van het boek weer te geven met muziek of filmische beelden. Vaak wordt er een stukje voorgelezen, zodat de kijker alvast een idee krijgt van de inhoud van het boek. Van een heel ander soort zijn de filmpjes die een hype rond een boek willen suggereren, om zo potentiële kopers over te halen (bijvoorbeeld dit filmje naar aanleiding van Mama Tandoori (2010) van Ernest van der Kwast of deze, over Het bamischandaal (2012) van P.F. Thomése). Hoe grappig ook, echte viral video’s zijn het niet geworden.

Zelf kan ik erg genieten van mooie boektrailers en echt zin krijgen om het betreffende boek te gaan lezen. Natuurlijk is het voor een uitgeverij veel te duur om zo’n filmpje als tv-commercial te vertonen, dus blijft het bij het internet. Maar dan nog, ik vermoed dat boektrailers weinig effect op de verkoopcijfers hebben. De consument wil waarschijnlijk meer informatie, alvorens men tot koop overgaat. Dat neemt niet weg dat sommige boektrailers echt de moeite waard zijn. Ik heb tien mooie boektrailers geselecteerd, kijk je mee?

Myrthe van der Meer – Paaz (2012) > meer info

Arjen Lubach – Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend (2006) > meer info

Ineke Riem – Zeven pogingen om een geliefde te wekken (2013) > meer info

Dimitri Verhulst – De laatkomer (2013) > meer info

Hanna Bervoets: Alles wat er was (2013) > meer info

Arnon Grunberg – Tirza (2008) > meer info

Özcan Akyol – Eus (2012) > meer info

Elfie Tromp – Goeroe (2013) > meer info

Jan Brokken – De vergelding (2013) > meer info

Yves Petry – De maagd Marino (2010) > meer info

Inge kijkt: ’24 uur met… Özcan Akyol’

Toen Özcan Akyol te gast was bij De Wereld Draait Door, wist hij precies wat hij wilde. Wars van vormelijkheden en zeer zelfbewust vertelde hij zijn verhaal. Het was een opzienbarend optreden. Özcan Akyol geldt als literaire belofte, zijn gedeeltelijk autobiografische roman Eus (2012) kreeg veel aandacht in de media. Er werden in een week tijd 10.000 exemplaren verkocht! De jonge schrijver begon met lezen toen hij een celstraf uitzat. De literatuur veranderde zijn leven.

Özkan Akyol gelooft erg in sociaal determinisme; zijn omgeving (een gezin waar het naar eigen zeggen aan moraliteit ontbrak) is volgens hem bepalend geweest voor hoe hij is geworden. Hij gelooft dat als hij in een ander milieu, bijvoorbeeld Blaricum, geboren was, zichzelf had kunnen ontwikkelen en een ander mens was geworden. Hij hoopt dat mensen begrip krijgen voor zijn verleden. Met Eus (2012) wil hij zeggen ‘dat je niet per se verrot vanbinnen hoeft te zijn om te ontsporen.’

Deze aflevering van ‘24 uur met…‘ geeft een iets genuanceerder beeld van Özcan Akyol. Hoewel ik vind dat Wilfried  de Jong wel erg vaak refereert naar Özcans criminele achtergrond en het gevangenisleven. Maar zijn rauwe levensverhaal is intrigrerend, en ik ben zeker benieuwd naar zijn boek. Ook nieuwsgierig geworden? Op de website van uitgeverij Prometheus kun je de eerste zeventien pagina’s van Eus lezen.