Hieronder vind je een alfabetisch overzicht van alle boeken die ik op dit blog besproken heb. De teksten zijn van mijn hand, tenzij anders vermeld (bijvoorbeeld citaten of blurb). De recensies moeten opgevat worden als persoonlijke leeservaringen. Het maakt niet uit of ik een boek gekregen, geleend of zelf gekocht heb: ik geef mijn oprechte mening.

A
Ilse Akkermans — Bestemming Soerabaja (2014)
Yasmine Allas — De onvoltooide (2013)
Karin Amatmoekrim — De man van veel (2013)

B
Gerbrand Bakker — Boven is het stil (2006)
Abdelkader Benali — De stem van mijn moeder (2009)
Walter van den Berg — Van dode mannen win je niet (2013)
Bernlief — Wit geld (2014)
Naomi Rebekka Boekwijt — Hoogvlakte (2014)
Wanda Bommer — De bijvangst (2014)
Marlies Brenters — Overzee (2015)
Martin Bril — Het geluk dat gezin heet (2013)
Pauline Broekema — Het Boschhuis (2014)
Jan Brokken — De vergelding (2013)

C
Joris van Casteren — Zeg mijn lezers dat ik doorschrijf (2006)
Louis Couperus — Eline Vere (1889)
Louis Couperus — Van oude mensen, de dingen, die voorbijgaan (1906)

D
Adriaan van Dis — Tikkop (2010)
Owen Donkers — IJsbrood (2013)

E
Anna Enquist — De verdovers (2011)

F

G
Elke Geurts — De weg naar zee (2013)
Wouter Godijn — Hoe ik een beroemde Nederlander werd (2013)
Anne-Gine Goemans — Glijvlucht (2011)
Arnon Grunberg — Tirza (2008)
Arnon Grunberg — Huid en haar (2010)
Frank Gunning — Meisje van glas (2014)

H
Hella S. Haasse — Heren van de thee (1992)
Maarten ’t Hart — Magdalena (2015)
Thomas Heerma van Voss — Stern (2013)
Toine Heijmans — Op zee (2011)
Toine Heijmans — Pristina (2014)
Hanneke Hendrix — De dyslectische hartenclub (2014)
Ingmar Heytze — Reisoefeningen (2013)
Auke Hulst — Kinderen van het ruige land (2012)

I

J
Arthur Japin — Maar buiten is het feest (2012)
Oek de Jong — Pier en oceaan (2012)
Pia de Jong — Lange dagen (2008)

K
Eva Kelder — Het leek stiller dan het was (2014)
Yvonne Keuls — Koningin van de nacht (2014)
Corine Kisling — Het badhuis (2013)
Judith Koelemeijer — Hemelvaart (2013)
Auke Kok — De eenzaamste vrouw van Amsterdam (2014)
Guus Kuijer — De bijbel voor ongelovigen (2012)
Guus Kuijer — De bijbel voor ongelovigen. De uittocht en de intocht (2013)
Sjoerd Kuyper — Hotel De Grote L (2014)
Deniz Kuypers — Dagen zonder Dulci (2013)
Ernest van der Kwast — Mama Tandoori (2010)

L
Joke van Leeuwen — Feest van het begin (2012)
Sander van Leeuwen — Liever geen applaus voor ik leef (2015)
Ted van Lieshout — Mijn meneer (2012)
Tomas Lieske — Door de waterspiegel (2014)
Tessa de Loo — Kenau (2013)
Jannah Loontjens — Misschien wel niet (2014)

M
Alma Mathijsen — De grote goede dingen (2014)
Myrthe van der Meer — PAAZ (2012)
Mariët Meester — Hollands Siberië (2014)
Victor Meijer — Snoepreis (2013)
Margriet de Moor — Mélodie d’amour (2013)
Erwin Mortier — Gestameld liedboek. Moedergetijden (2011)
Charlotte Mutsaers — Koetsier Herfst (2008)

N

O
Christine Otten — Rafaël (2014)

P

Q

R
Jaap Robben — Birk (2014)

S

Ida Simons — In memoriam Mizzi (1956)
Ida Simons — Een dwaze maagd (1959)
Pauline Slot — De hond als medemens (2014)
Susan Smit — Gisèle (2013)
Gerardo Soto y Koelemeijer — De gestolen kinderen (2013)
F. Springer — Met stille trom (2012)
Rinus Spruit — Een dag om aan de balk te spijkeren (2013)

T
Peter Terrin — Post mortem (2012)
P.F. Thomése — Het bamischandaal (2012)
Franca Treur: De woongroep (2014)
Elfie Tromp — Goeroe (2013)

U

V
Dimitri Verhulst — De laatkomer (2013)
Carlijn Vis – Vrij spel (2012)

W
Bert Wagendorp — Ventoux (2013)
Christiaan Weijts — De linkshandigen (2014)
Frank Westerman — Stikvallei (2013)
Aukelien Weverling — Het land (2013)
Jolande Withuis — Juliana’s vergeten oorlog (2014)
Maartje Wortel — IJstijd (2014)

X

Y

Z
Annejet van der Zijl — Moord in de Bloedstraat (2013)

Leestips van Inge! (Lees hier het overzicht van mijn zomerleestips.)

Adriaan van Dis – Stadsliefde. Scènes in Parijs (2011)

Wanneer Adriaan van Dis in Parijs is, vervult hij de rol van luistervink en voyeur. In deze stad is hij een vreemdeling, aangenaam verloren en voelt hij zich thuis. In zijn stukjes over Parijs laat de schrijver zien dat schoonheid en armoede tegen elkaar aan schuren. Al wandelend doet hij allerlei ervaringen op, die hij beeldend en geestig neerschrijft. Soms persoonlijk, soms herkenbaar. Mét een register om na te wandelen of te fietsen!

 

Maarten ’t Hart – Dienstreizen van een thuisblijver (2011)

Autobiografische stukjes van een schrijver die het liefst thuis naar muziek luistert en vroeg naar bed gaat. Die paar keer dat hij de hort op moest, beschrijft hij meesterlijk. Plus een flinke dosis humor.

 

 

 

 

 

 

Yasmine Allas – Een nagelaten verhaal (2010)

Een jonge schrijfster keert voor even terug naar haar geboorteland Somalië. In haar kielzog reist een cameraploeg mee die het liefst iedere emotie wil vastleggen. Maar hoe kun je iets bezoeken wat allang niet meer bestaat? Door de vertelling heen is een bijzonder liefdesverhaal geweven. De sfeer van deze vertelling is soms magisch-realistisch en spreekt tot de verbeelding. Aan het einde van de roman komen heden en verleden samen, hoewel niemand dat nog had voorzien. Een krachtige roman, waarin belangrijke inzichten voor het voetlicht gebracht worden.

Abdelkader Benali – Bruiloft aan zee (1996)

De zus van Lamarat – een tweede generatie-Marokkaan van een jaar of twintig – wordt uitgehuwelijkt aan haar oom Mosa en daarom keert de hele familie terug naar hun geboorteplaats in het Rifgebergte. Maar de bruidegom vlucht en Lamarat krijgt de opdracht hem te zoeken. Benali spot met clichés, speelt vol enthousiasme met de taal en vertelt zo niet één, maar meerdere verhalen. Dit debuut van Benali past in de categorie ‘migrantenliteratuur’, maar is zeker ook een voorbeeld van een postmodernistische roman.

Harry Mulisch – Siegfried, een zwarte idylle (2001)

In Siegfried heeft Mulisch’ alter ego Herter als doel Hitler voor  eens en altijd te doorgronden. Dat wil hij doen door hem ‘te vangen in fantasie’. Maar de verbijsterende werkelijkheid dient zich aan: Herter ontdekt dat Hitler een zoon heeft gehad. Mulisch doet in deze roman dus precies wat Herter voor ogen had, en komt tot de conclusie dat Hitler het Niets vertegenwoordigde. Hoewel Siegfried wemelt van de intertekstuele referenties, is het goed leesbaar. Sterker nog, ik vind Mulisch’ laatste roman één van zijn beste.